Отворен нови ресторан у Лопарама - HELVETIA

Helvecija u Loparama



Zaštitni znak Švajcarske, djevica Helvecija, ruku pod ruke sa lepoticom koja predstavlja Majevicu, ponosno stoji na pročelju restorana Helvecija u Loparama. U subotu tridesetog juna, Stojan Stevanović Ćoćo hotelijer iz Brunena u Švajcarskoj svečano je otvorio restoran Helvecija u Loparama.
San o spajanju postojbine sa novom domovinom Švajcarskom ostvaren je barem kroz simboliku naziva restorana, kao i zaštitni znak koji prikazuje dvije djevice lepotice sa prepoznatljivim štitovima, srpskim i švajcarskim pored kolena.
Stasita djevica koja već vijekovima predstavlja simbolično Švajcarsku preselila se sa Alpa na Majevicu, pa umjesto koplja u desnoj ruci dodiruje rukom drugu lepoticu Majevicu. Helvecija je svoj lik dobila u drami Johana Kaspara Vajsenbaha pa nas ne čudi da je kum nazivu restorana, književnik i pozorišni režiser Miodrag Lukić predložio Stevanoviću da svoj restoran nazove imenom djevice Helvecije. Zaštitni znak na kome vidimo jednu pored druge dvije djevice napravio je, po Lukićevoj zamisli, umjetnik iz Lopara Vojin Spasojević.
Entuzijasta Stevanović nije čekao „bolja vremena“ za uloganje u rodni kraj nego je čitav jedan sprat svoje stambeno poslovne zgrade u Loparama preuredio u ukusno namještan restoran, sa izvrsnom domaćom i švajcarskom kuhinjom, a sve u želji da svom mestu podari restoran koji će biti ogledalo Lopara, gradića smještenog u geografskom centru Majevice.
Stevanović je jedan od nekoliko hiljada Majevičana koji su se u potrazi za poslom razmileli širom svijeta, a najviše ih je uhljebljenje našlo u Švajcarskoj, ali se od većine razlikuje svojim neuništvim entuzijazmom i aktivnom borbom za očuvanje zavičaja koji se nalazi pred stvarnom opasnošću od nestanka.
Stevanović je inicijator osnivanja Udruženja Majevičana u Švajcarskoj i jedan od desetak najistaknutijih aktivista ovog udruženja koje je sebi postavilo za cilj da Majevicu, to jeste Majevičane sačuva od nestanka i svoj zavičaj učini prijatnim za život.
Vjerovatno je Stevanović kao i mnogi drugi pečalbari iz ovog pasivnog iako lijepog i živopisnog podneblja, odlazeći sa sobom ponio nejasnu i magalovitu želju da napravi nešto na šta može da bude ponosan, a istovremeno da od toga ima i materijalnu korist. Pre nekoliko godina je sazidao poslovno-stambenu zgradu u Loparama, ali je tek ove godine uradio ono što daje konačan smisao njegovom trudu. Restoran Helvecija kao najkrupniji biser u ogrlici krasi zdanje koje je sazidao, kao i same Lopare u kojima odavno nedostaje restoran u kome se dobro jede i gdje čovek može da odvede na ručak svoje goste pristigle iz belog sveta.
Kako su Majevičani rasijani po celom svetu, često sa sobom dovode goste, strance, pa je ovaj Stevanovićev potez dočekan sa odoboravanjem njegovih sugradjana, pošto konačno imaju dobar restoran da se ne postide pred strancima.
Prvi korak za razvoj turizma u Loparama je učinjen upravo otvranjem ovog restorana jer će Stevanović imati i sobe za iznajmljivanje što u Loparama odavno nedostaje, pošto je lokalni hotel Majevica privatizovan, ali nije osposobljen da prima goste.
Junak naše pripovjesti Stojan Stevanović Ćoćo se dan nakon svečanog otvaranja restorana vratio u Švajcarsku gdje vodi dva restorana u gradiću Brunenu, mesto gde je stvorena Helvetska konfederacija, da nastavi sa radom na okupljanju Majevičana koji su možda poslednja nada za privredni oporavak Majevice.
„Zadovoljan sam iako su ulaganja velika i prešla su sve planirane limite, ali zadovoljstvo što sam napravio jedan ukusan restoran uz koje mogu da ponudim za iznajmljivanje četiri apartmana i trosoban stan, nije umanjeno. Nastaviću da sa svojim Majvičanima radim na započetim projektima i ovog leta ćemo dovesti prvi mašinu za preradu ovčije vune u Lopare.- kaže ponosno Stevanović.“
Uspjeli smo da čujemo mišljenje od dva gosta koji su bili na svečanom otvaranju restorana Helvecija. Inžinjer Dragan Vidović je stigao iz Fridrihsafena u Njemačkoj, inače je poreklom iz istog sela – Jablanica, kao i Stevanović i nije krio reči hvale za restoran:
„Mislim da smo dobili upravo ono što je nedostajlo u Loparama, restoran namešten sa ukusom bez traga kiča koji je prisutan u skoro svim restoranima u Srpskoj, a sa izvrsnom domaćom i švajcarskom kuhinjom. Stojanu želim od sveg srca da mu se investicija isplati, a mi pečalbari bismo trebali da se trudimo da u njemu vidimo uzor kad je u pitanju patriotizam i humanost jer on čini mnogo da se naš rodni kraj obnovi.“
Načelnik opštine Lopare dr. Rado Savić je izrazio zadovoljstvo što je u njegovoj opštini otvoren jedan ovakav restoran kakvog nema ni u susjednim mnogo bogatijim opštinama nego što su Lopare.
„Izuzetno cenim Stevanovića kao čovjeka koji voli svoj zavičaj i sve čini da organizuje Majevičane u Švajcarskoj da zajedno sa njim kroz ulaganje privredno obnove Majevicu. Nastojaću, da u svakom pogledu pomognem koliko je u mojoj moći, kako njemu tako i svima onima koji odluče da ulažu u rodni kraj. Ja često ponavljam da smo zahvaljujući našim ljudima iz dijaspore preživjeli kako ratne godine, tako i posleratne, jer da nije novca koji oni donose i šalju svojim srodnicima stanje u našoj opštini bi bilo još teže. Stevanović je svijetao primjer čovjeka koji ne zaboravlja svoje korene, nije preučio, što bi rekao naš narod, nego sve čini da i oni koji su ostali u rodnom kraju mogu da žive i prežive.“
Helvecija grli Majevicu u Loparama, a Majevičani se nadaju da medju više od pet hiljada pečalbara rasutih širom sveta, postoji još nekoliko ljudi sa snagom, hrabrоšću i ljubavi prema rodnom kraju kao što je Stojan Stevanović Ćoćo.

Da li je tu ranije bila buregdzinica?

Jeste, Sakotic Mile je tu radio.