Jablan Grad

Ja sam cuo za pricu da su negdje kod Ugljevik Sela i Bogutova sela pored nekih starih stecaka Bogumila nadjeni ogromni ljudski kosturi svi preko 2 m a spominjane su i pecine pored starog Jablan grada. Ja se vec duze vrijeme kanim da tamo odem da malo prosetam i da vidim sta tamo postoji. Ako ima ko zainteresovan javite se!

Evo malo istorijskih podataka o Jablangradu:

Krajem osmog i u devetom vijeku počinju da se razvijaju samostalne slovenske županije i državice, čije formiranje su sprječavale najezde hunskih plemena, koji su u velikom naletu zauzeli značajan dio Panonske nizije i formirali samostalnu državu (današnju Mađarsku). Hunska država se brzo razvijala tako da je vladala prostorom sjeverno od Save i Dunava sve do XVII vijeka, pa je pod njenu vlast često potpadalo Podrinje, Posavina i Majevica.
Vlast se u ovom dijelu Bosne stalno mijenjala između Srpske despotovine, Ugarske kraljevine i Bosanske države.
Ovdje je bila prisutna bosanska državna oligarhija, ali su najviši uticaj na razvoj ovog područja u srednjem vijeku imale Ugarska kraljevina i Srpska despotovina, o čemu svjedoče Konstantin Porfirogenit i drugi brojni istoričari.
U tom periodu naročito su se razvili grad Zvonik (Zvornik), grad Srebrenik i gradska utvrđenja sa podgrađima (to je ono što englezi imaju City (grad) i Town (podgrađe)) Teočak i Jablan-Grad.
Kao glavni grad ove široke teritorije, Zvornik se prvi put spominje 1412. godine kada se mađarski kralj Žigmund nalazio u njegovoj okolini.
Među prvim gospodarima Zvornika spominju se braća Vukašin i Vukmir Zlatonosović, knez i vojvoda župe Zvornik koja je u širem smislu pripadala oblasti Usori. Posjedi Zlatonosovića su bili veliki, sa Zvornikom kao vlastelinskim gradom. Sjeverna granica njihovih posjeda išla je linijom: Šepak-Teočak-D.Tuzla-Gračanica, a na zapadu i jugu po liniji: Gračanica-Kladanj-Vlasenica-Javor planina, tj. do zemlje Pavlovića.
Porodica koje se spominju kao vladari ovog područja u srednjem vijeku su: Zlatonosovići, Kotromanići i Dinjičići sve do 1435. godine kada ova oblast potpada pod ugarsku vlast.
Teočak se prvi put spominje 1432. godine kao utvrđenje iznad rječice Tavne, koju mađarski kralj poklanja srpskom despotu Đurđu Brankoviću. On je u Teočaku boravio 1452. godine.
Nakon toga Teočak je čak dva p**a bio glavni grad Bosne, ali o tome pročitajte na stranici Istorija opštine Ugljevik na http://opstinaugljevik.tripod.com.
U posljednjim decenijama pred pad Bosne u Turske ruke, aktivan život se vodio i u Jablan-gradu. Iz Jablan-grada upravljalo se u ime Zlatonosovića svim naseljima sjeveroistočnih majevičkih padina. S obzirom da se sa Jablan Grada, kao najviše kote u tom užem području, vizuelno sagledava cio prostor zapadnog Podrinja, Semberije i Posavine sve do Udrigova, može se pretpostaviti da su Bogutovo Selo, Maleševci i Zabrđe pripadali istom podaniku vlastelina Zlatonosovića, koji je živio u Jablan-gradu.
Najvjerovatnije je da su u podgrađu Jablan Grada, u današnjem Bogutovom Selu, živjele porodice vojnika koji su čuvali grad, tako da je moguće da je vlasnik držao Trnačko i današnji Vučjak, u kome su otkriveni nadgrobni spomenici. Oni vjerovatno pripadaju nekom od vlasnika Jablan Grada. To su stećci ili "mramorovi" po kojima se pojedini dijelovi sela zovu Mramorje.
U svom radu: "O porijeklu stanovništva Tuzlanske oblasti" Risto Jeremić navodi da je cio prostor između rijeka Drine i Bosne pripadao srednjovijekovnoj vlasteli Pavlović, čija je matica bio Jablan grad u srezu Zvorničkom, a glavno sjedište grad Borač kod Vlasenice. Porodice potčinjene ovoj vlasteli bile su: Dinjičići, kasnije Kovačevići, Bratiljevići, Gojsalići, Pribojevići, pa i Zlatonosovići koji su, kao što je rečeno, stolovali u Zvorniku.
Vjeruje se da je Bogutovo Selo dobilo ime po nekom velikašu Bogutu koji je bio vlasnik Jablan Grada.

Uh ala si me sad zaintrigirao!

Heheheh, ma zamisli to hehehe.
Moja majka je iz tih krajeva i ona me je bas zainteresovala za tu temu jer se kao mala igrala u blizini Jablan grada!

Eto ote i ti meni rijeci... Vrci Norman..!

Taman sam te htjela pitati da te stara ne uputi na Jablan..!

Jbg ljudi ja sam kao covjek pokusao da pokrenem normalnu temu ali ako ne zelite nema veze.
Nema smisla sada da provocirate ,nije ok ljudi!

Ne razumijem tvoje opaske! Da tema nije zanimljiva ne bi niko nista ni odgovorio

Norman ::

Jbg ljudi ja sam kao covjek pokusao da pokrenem normalnu temu ali ako ne zelite nema veze.
Nema smisla sada da provocirate ,nije ok ljudi!

Norman ne zezam te...! Ako mislis na mene...
Tema je zanimljiva naravno...

Svaka chast Norman ! Valjalo bi ovo prerovit' ...!
Ima i kod nas ona ,,Gradina,, prije Medjednika, kazu kad su kopali neki vodovod za sela ,da su nailazili na razno razne cupove, keramichke posude i druge ostatke. A i samo ime mu puno govori, i izdaleka se vidi da je nekad neshto bilo tu sagradjeno na vrhu, jer samo po vrhu nema drveca i nekog veceg grmlja, koje se nalazi do sredine tog brda....

Pa da i Gradina je zanimljiva ali ipak to su samo nagadjanja ali za Jablan grad se zna.
Sve u svemu obe lokacije su zanimljive.
Kao sto sam ranije napisao neki mjestani iz okoline Jablan Grada tvrde da su se usled kopanja bagerima iz rudnika pojavili nekakvi ljudski kosturi velikih dimenzija ,sve preko 2 m!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Treba te iste pitati gdje zavrsise ti kosturi?

E pa i ja sam se pitao sta se moglo desiti sa njima . Ali kao sto su seljaci uzimali kamenje sa tvrdjave za gradnju moguce je da su i kosti kucici razvukli po selu heheehhe!

MAJEVICKI X - FILES!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!![b]

A mozda su mjesto greda, koristili kosti ?

Gradina je zaista postojala i o njoj postoji samo jedan spis koji se nalazi u muzeju u bijeljini.
Za spise u tuzlanskom muzeju sad se nezna.
Takodje se navodi da je postojalo naselje ili utvrda na zajednicama (vrh iznad skole).
Otkrivena su mnoga hunska naselja i groblja,postoje rimske ceste,turske ceste,ali nista niko nikad nije istrazio,niti pokazao interesovanje za to.
Ovo sto je norman ispricao je istina,i ja sam to citao i slusao od svog djeda koji je sa tog kraja.
Nebi bilo lose napraviti neku vrstu ekspedicije mladih entuzijasta,naravno ukoliko bi se doslo do kakvih okrica na bilo kojoj lokaciji da ne pricamo o publicitetu i zainteresovanosti nekih vecih igraca.
A mislim da nasa majevica ima mnogo toga da nam pruzi,jer je ona neistrazena ne samo arheoloski,i mislim da nas cekaju mnoga iznenadjenja,samo se treba nakaniti a to je najteze.

Norman ::

Pa da i Gradina je zanimljiva ali ipak to su samo nagadjanja ali za Jablan grad se zna.
Sve u svemu obe lokacije su zanimljive.
Kao sto sam ranije napisao neki mjestani iz okoline Jablan Grada tvrde da su se usled kopanja bagerima iz rudnika pojavili nekakvi ljudski kosturi velikih dimenzija ,sve preko 2 m!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ma dobro dosli u zemlju kosarke ..
Prije par godina sam posjetio Jablan Grad i silno se namucio da pronadjem ostatke utvrdjenja jer nisam znao gdje tacno da trazim .
Utvrdjenje , odnosno ono sto je od njega ostalo je prilicno nepristupacno , i zaraslo u sumu . Na platou nekadasnjeg grada se jedva mogu prepoznati tragovi zidina , dok su na strmoj strani vidljive kamene gromade prikazane na fotografijama .
Ne vjerujem u price o gorostasima , sahranjenim ispod stecaka , mada sam ih slusao na dosta mjesta od mjestana koji su vidjeli kosti na neki nacin iskopane ispod stecaka . I sam sam imao priliku da pogledam kosti pokojnika sahranjenih ispod stecaka , na mjestu DJurino Guvno u Priboju je buldozer probijajuci put prema zaseoku Bogdanovici otkrio par grobova i kosti su se jasno vidjele . Ne bih rekao da su pripadale nekom ko je za danasnje pojmove bio ogroman (osim ako ovo nisu bili djeciji grobovi ). U Brijestu mi je M.T pricao da su kopajuci raku za pokojnika na groblju Mramorje naisli na skelet cija je butna kost bila dugacka oko jednog metra , izbacili su kosti iz groba da bi ih pokazali lokalnom ucitelju , ali su one preko noci nestale ???

Ovo sve postaje zanimljivije !
Ja znam da su prilikom kopanja rovova u Anticima i Lukavici ,nailazili kompletne skelete, mjesta nisu bila obiljezena, nikakvim nadgrobnim ,,oibljezjima,,...
Sad chije li su kosti bile, ko ce ga znati ?

Iz vremena srednjeg vijeka sa prostora Ugljevik potiče pet poznatih nekropola (grobalja) sa prepoznatljivim kamenim nadgrobnim spomenicima, te veoma slabo istraženo utvrđenje u Teočaku i skoro nepoznati temeljni ostaci srednjevjekovnog utvrđenja Jablan- grad iznad starog Ugljevika.

Cijelo Balkansko poluostrvo, Panoniju i cijelu Istočnu Evropu tada su zaposjeli slovenski narodi. Ovi prostori, na granici između Balkana i Panonije, bili su još tada naseljeni našim precima. Nakon burnih događaja u periodu iz seobe naroda (IV-VI vijek) u Panoniji se jedno vrijeme stabilizovala okupatorska sila Avarskog kaganta, koji je 796. godine uništio, nakon pada Rima, prvi car u Zapadnoj Evropi, Karlo Veliki.

Inače, specifičnost cijele Panonije, pa i ovih graničnih i prelaznih zona kao što je podmajevički kraj, pa i prostor primorja, leži u tome što je ovo jedini dio Evrope gdje se odigralo nekoliko etničkih promjena. Naime, jedino se ovdje od cijele Evrope duže od dva vijeka (568-796. godine) održala vlast neevropskog naroda Avara, a nju nisu skršile snage susjednog Istočnog rimskog carstva (Vizantije) nego zapadni car Karlo Veliki. Nakon toga u ovom kraju je došlo do prevlasti slovenskih državnih tvorevina - kao što je bila Velika Moravska, da bi se u Panoniju 896. godine doselili Mađari - što je posljednja velika seoba cijelog jednog naroda u istoriji Evrope. Nakon dvoumljenja Mađari su se opredjelili za zapadnu varijantu hrišćanstva, ali je ipak dobar dio Panonije opet potpao pod vlast Istočnog rimskog carstva u vrijeme vladavine cara Manojla I Komnina (1143-1180), a isto tako najveći dio panonije bio je oko 150 godina u istočnoj sferi i za vrijeme turske vladavine (1541-1686). Nema sumnje da je od tada srednjevjekovna Ugarska (Mađarska) cijelo vrijeme 10-16. vijeka bila glavna regionalna sila, a susjedne države su joj, po srednjevjekovnoj hijerarhiji državne vlasti, morale biti vazali.

U vremenu srednjeg vijeka promjene državnog okruženja na ovom prostoru bile su toliko da se teško može reći ko je ovdje bio češće gospodar: Ugarski kraljevi, srpski despoti ili bosanski vladari. Kada su se prvi put pomenuli u srednjem vijeku ovi krajevi - župa Soli (Tuzla)- bili su dio Srbije. Držao ih je srpski kralj Dragutin od 1284. godine, a njega nasleđuju njegovi sinovi: Vladislav i Uroš. Pravoslavni ruski plemić Rotislav Mihailovič, zet mađarskog kralja Bele, vlada ovim krajevima od 1255-1264. godine. Zna se pouzdano da su ovdje vladali i srpski despoti Stefan Lazarević i Đurađ Branković. Kao primjer krajnje nestabilnih i burnih vremena pred tursko osvajanje, možemo navesti grad Srebrenicu koja je samo od 1411-1463. godine čak 13 puta mijenjala gospodara.

Sličnu sudbinu dijelio je i najznačajniji srednjovjekovni lokalitet u ugljevičkom kraju , a to je utvrđeni grad Teočak. Teočak se u istorijskim izvorima prvi put spominje oko 1432. godine upravo u vezi sa srpskim despotom Đurađem Brankovićem (1427-1456), kada ga on preuzima od Mađara (kada je dobio pravo da upravlja nad zapadnim Podrinjem) i vrši u njemu dograđivanja (o čemu u narodu još žive razne priče i legende o zidanju, kuluku, vodovodu kojim je teklo mlijeko i sl.). Tom prilikom, vjerovatno sasvim malo utvrđenje prerasta u utvrđeni grad Teočak. Po obliku trougaone osnove podsjeća na Smederevo. Vjerovatno je tada podignuta i crkva u Teočaku (kasnije pretvorena u džamiju, i danas postoji - po nekim podacima najstarija džamija u BiH), u kojoj su neko vrijeme bile smještene mošti Sv. Jevanđeliste Luke. Poslije pada Bosne 1463. godine, Mađari su držali Teočak do 1521. kada su i njega zajedno sa Srebrenikom (Srebrenička banovina) zauzeli Turci.

Jedno vrijeme Teočak je bio čak glavni grad novoproklamovanog kralja. Desilo se to što su u jednom trenutku i Turska i Ugarska igrale na kartu postojanja Bosanske države pa su obje države imenovale tobože "kraljeve Bosne". Turci su imenovali Matiju Vojsalića za "kralja Bosne" i držali ga s tom titulom samo 1476. godine, upravo iste godine kada je hrišćanska vojska privremeno povratila Srebrenicu. Naime, Ugarska je za "kralja Bosne" imenovala uglednog mađarskog velikaša Nikolu Iločkog koji se od 1438. godine javlja kao mačvanski ban, i prebacila ga u "glavni grad" Jajce 1471. godine. Ubrzo potom od 1472-1477. "kralj Nikola Iločki" biva prebačen u Teočak gdje stoluje pet godina, nakon čega biva ukinuta ta titula, a dalje se cijela administracija prepušta Srebreničkoj banovini.

(Prema Hrvatskoj istoriji Iločki je bio ugledni hrvatski velikaš, što je najvjerovatnije i tačno jer je on osnivač grada Ružice-Orahovice u Hrvatskoj, a i proširivao je mnoge crkve po Hrvatskoj, a postoji i grad Ilok, takođe u Hrvatskoj. Dobro je reći i to da se Nikola Iločki kao kralj služio realnim pravom kovanja novca. Sačuvano je njegovih šest vrsta novca i nekoliko inačica. Njegov novac je bio imitacija denara akvilejskih patrijarha Antonija II Pancijere de Portogruara i Ludovika de Tecka. Kralj Nikola Iločki kovao je i denare po primjeru denara kralja Matijaša Korvina koji su tada bili u optjcaju. Ta mu je sličnost njegova novca s ugarskim omogućila njegovo lakše i sigurnije puštanje u opticaj.)

Ugarska je za "kralja Bosne" izabrala baš Nikolu Iločkog jer je važio za jednog od najuticajnijih i najbogatijih magnata kraljevstva, ali 1471. god. otvoreno je pristupio velikoj opoziciji protiv mađarskog kralja Matije Korvina. Opozicija se ta nosila mišlju, da Matiju prosto svrgne s prestola, a da dovede jednog poljskog princa. Da razbije tu opasnu družinu Matija je ponudio ambicioznom Nikoli bosansku kraljevsku krunu, za kojom je ovaj odavno žudeo. Mađarski sabor, sazvan u septembru 1471., primio je tu ponudu. S bosanskom "krunom" Iločki je dobio na upravu i hrvatsku i slavonsku banovinu i gradove vranskog priorata. Dotle on se zvao "večni knez" Teočaka i mačvanski ban. Ali Iločki je stvarno dobio više titulu nego vlast. Kao svoju oblast imao je Teočak sa zvorničkim krajem, dok su u Jajcu i dalje upravljali banovi, koje je postavljao kralj Matija. Zadovoljivši se tom visokom čašću Iločki se, naravno, izdvojio iz opozicije i postao je jedan od stubova Matijinih, sve do smrti (1477.).

Skoro identičnu sudbinu tada je dijelilo i drugo utvrđenje na Jablan-gradu, za koje legenda kaže da su ga branioci napustili sa konjima potkovanim naopačke tako da su Turci dugo oklijevali da uđu u ovo utvrđenje, jer su pomišljali da su branioci dobili pomoć.

O životu na prostoru Ugljevika na kraju srednjeg vijeka, prije dolaska Turaka, govori i postojanje pet lokaliteta sa nadgrobnim kamenim spomenicima (tzv. stećci), od kojih pet ima sačuvane i natpise.

Poslije pada Srebrenika i Teočaka 1521, najvjerovatnije iste godine u sastav Turske carevine ulazi i prostor Ugljevika (postoji mogućnost da je to bilo tek 1529. godine kada je okupirana Bijeljina) od kada počinje dugotrajni turski period (1521-1878.g). Za razliku od Bijeljine, prostor Ugljevika nalazio se svo ovo vrijeme, praktično neprekido, u sastavu Osmanlijskog sultanata, sem kratkih prekida u vrijeme Bečkog rata i Prvog srpskog ustanka.

Ugljevik se spominje u prvom turskom popisu 1533. godine, što je ujedno i prvo spominjanje Ugljevika u istorijskim izvorima. Najveći dio prostora današnje opštine Ugljevik sve ovo vrijeme pripadao je Nahiji Teočak (dakle, kao i krajem srednjeg vijeka), a Korenita je pripadala Nahiji Koraj, dok je Krćina bila u sastavu Zvorničke nahije.

Zanimljivo je i narodno predanje o opsadi Teocaka od trane Turaka , koje kaze da je grad drzan pod opsadom vise od jedne godine i da su Turci nakon osvajanja pobili sve branioce grada , tako da je rijecica koja izvire ispod Teocaka potamnila od krvi pobijenih ljudi i po tome dobila ime "Tavna" a kasnije po rijecici i manastir.
Zvornik koji je nekih tridesetak kilometara udaljen vazdusnom linijom od Teocaka pada u ruke Turaka 1464 godine , a Teocak 1521 , razlika je ogromna a udaljenost mala .

Veoma interesantna prica ,po nekim podatcima spominje se da su plemici iz Jablan grada ucestvovali i na kosovskom boju !

Foto/album sa mnogo fotogarfija ,,Jablan-grada,, se nalazi ovdje :

https://s65.photobucket.com/albums/h231/ugljevikbo/jablangrad/?start=20

Inače, ako ko ima želju da ode da vidi Jablan gradm ili ono što je od njega ostalo, bolje bi mu bilo da što prije to i uradi... Pitanje je koliko će Jablan grad još da postoji. U njegovom podnožju već par godina vrši se ekploatacija krečnjaka, a eksplotaciona zona obuhvata i područje utvrđenja. Kada krene "odsumporavanje" na TE od čitavog brda više neće biti ništa.

Napominjem da je pored srednjovjekovnog nalazišta, na Jablan gradu nađena i narukvica iz bronzanog doba.

U Kosovskom boju su ucestvovali pripadnici porodice Zlatonosovica, Vladj i Stefan, koji nemaju velike veze sa Pavlovicima(Jablanicima), odnosno imaju, jer su(Zlatonosovici, koji su inace vladali predelima oko banovine Usore) ucestvovali u ubistvu kneza Pavla Radenovica(sina Radena Jablanica za koga se smatra da je osnivac Jablan grada i docnijie porodice Pavlovica) na Parenoj poljani kod Bobovca 1415.
Zanimljivo je to sto se pod Jablan gradom nalaze ostaci srednjovekovne crkve, sto nesumnjivo govori o pravoslavnoj opredeljenosti stanovnistva... Na prostoru istocno od utvrdjenja, mr. Babic kaze da je otkrio nalaze maltera za koje smatra da su pripadali crkvi, koja je unistena nakon pada tvrdjave.

U okviru Dana Starog Ugljevika, KOLONA BB, po prvi put, organizuje rekreativnu pješačku akciju JABLAN GRAD 2011.

Profili staza:

Staza Kose (3,54 km) : http://www.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=1754556
Staza Baljak (12,01 km): http://www.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=1754807
Staza Jablan grad (19,82 km): http://www.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=1755046

Akcija se održava 19. juna. Start u 09:00h ispred Osnovne škole "Aleksa Šantić" u Ugljeviku.

www.kolonabb.com

Минер, како је било ?

Ево о Јаблан граду из монографије ,,Стари Угљевик који нестаје,, - Иван Марковић

Mr. Majevica ::

Минер, како је било ?

Bilo je odlično. Vrijeme nas je baš poslužilo, nije bilo nimalo sparno... a kiša nas je dočekala tek kad smo se vratili.
53 učesnika se popelo do Jablan grada, a još 15-20ak je prošlo kraćim rutama.

Za prvu godinu je, više nego odlično... Već razmišljamo da iduće godine produžimo jednu stazu i do Mezgrajskog jezera.

Evo i par "klipova":

Свака част Минер, а снимци су ти одлични !

Репродукција могућег изгледа Јаблан Града. Цртеж је настао по идеји Змај Огњеног Вука, врсног познаваоца овог локалитета.



Вуче, препуштам ти даљу ријеч

Tvoj prikaz utvrdjenja govori vise od svih mojih reci... Jos jednom, svaka cast...

Свака Вам част ! Прексиноћ ,,склапам,, мапу, да видим од прилике локацију и како доћи до ,,Јаблан града,, кад јуче видим овај Бобетов цртеж ! Одличан је ! Него Вас двојица рецитите нама је ли то по неким одређеним димензијама рађено ?

Мапа:


Иза Јаблан града има и једна Градина....

Par puta sam obilazio lokalitet, citao knjigu '' Stari Ugljevik koji nestaje''. Na osnovu zapazanja, legende o padu utvrdjenja, dao sam par saveta Bobbet's_Hillu. On je malo proucavao utvrdjenja iz istog perioda i uz njegovu sposobnost crtanja i malo maste, dobili smo krajnji rezultat. Moguce je da postoji neka greska, sto se oblika utvrdjenja tice, medjutim ne verujem da bi trebala da bude grandioznija od ove, samim tim sto je za ledjima imala Teocak. Sto se ''Gradine'' tice, nisam cuo za nju, mada sad spazih i lokaciju ''Macevine''...

Толико тих историјских локалитета има на Мајевици, а мало времена, да се не могу обићи, а жеље су велике... Изгледа да чекају неке ,,аматере,, попут нас, јер они које би то требало да интересује, изгледа, у опште не занима...

Ја нажалост никад нисам био на Јаблан Граду, у ствари први пут сам чуо за њега прије годину дана на овом форуму. Ту сам сазнао двије важне ствари: 1) подручје Мајевице је пребогато културно-историјским остацима и споменицима; 2) нас Србе историјски споменици занимају к'о лањски снијег.
Жалосно је то што ће нпр. Јаблан Град, или то што је од њега остало, завршити као терен за ископавање кречњака, а не као потенцијални културно - историјски споменик, музеј на отвореном, туристичка атракција или нешто слично. Не, важнији је кречњак!
Људи не схватају важност материјалних историјских остатака, иако су такви остаци најважније свједочанство историјског присуства на одређеном простору и националног идентитета. Па кад тако волимо да србујемо, како онда мислимо да докажемо да је нешто српско, ако систематски уништавамо доказе? Кад би у некој развијенијој европској земљи неко покушао да уништи неко историјско утврђење, па макар од њега остала и два-три зида, то би био скандал, нашла би се група људи који би се побунили против тога, подручје би било стављено под заштиту државе, урадила би се конзервација и рестаурација и подручје би постало туристичка атракција, која би доносила профит. Дакле, профит долази на крају; то је дугорочно размишљање и планирање.
Е сад, код нас профит није профит ако не дође сад и одмах. Тако да, боље да се исцрпе резерве кречњака, а после тога - тражићемо још кречњака.
А да се нпр. подручје стави под заштиту општине Угљевик (која, колико ми је познато, има средстава за тај луксуз), па се изврше ископавања, па се то што је пронађено стави под конзервацију, па се реконструише један дио тврђаве (нпр. донжон кула), па се у том новосаграђеном дијелу отвори музеј у коме се изложе предмети пронађени на локалитету - е то би већ било дугорочно размишљање. При том не мислим на изградњу новог етно села Станишићи - тога имамо довољно - него на културни комплекс. Наравно, Јаблан Град сам по себи не би био довољан да привуче велики број људи, али мрежа већег броја таквих споменика би то могла. А на Мајевици има толико историјских остатака да би она могла постати музеј, културно-историјско подручје.

Да ли је овај мој цртеж вјеродостојан или не, мислим да је то мање битно, оно што бих ја волио је да се покрене мало већа дискусија и иницијатива. Знам да је члановима форума све ово јасно, али већини људи, поготово онима који имају моћ да нешто учине, нажалост није јасно, и то је проблем.

Bobbet's_Hill ::

Репродукција могућег изгледа Јаблан Града. Цртеж је настао по идеји Змај Огњеног Вука, врсног познаваоца овог локалитета.



Вуче, препуштам ти даљу ријеч

Momci zaista ste sjajni . Svaka vam čast , jačate mi nadu da će se na Majevici ipak nešto sačuvati i za naše potomke

Ako se pohvala dobije od tebe Mare i Mr. Majevice, znaci da je nesto uradjeno. Hvala, ali pohvale ipak treba uputiti Bobbet's_Hillu... Ipak je on nacrtao...

Мој Јуначе, нисам ти ја, нешто мјеродаван, али свако ко види ово Твоје и Бобетово дјело остаје без текста. Овај цртеж-реконструкција Јаблан града је заслужио више од похвале, али то је једино што ја могу учинити....Само тако наставите !

Sa Wikipedije:

Medieval Bosnian state 1154–1463
[edit]Bogutović Family

14th Century Vojvoda Bogut – First known ancestor of the House of Petrović-Njegoš, royal Family of Montenegro, ruler of Jablan Grad, near present day Ugljevik, Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina.

14th Century Đurađ Bogutović – the son of Vojvoda Bogut and the 14th Century nobleman, grandfather of Herak Heraković, the founding father of the Petrović-Njegoš and Heraković-Popović families of the Njeguši tribe.

Njegoševa pisma Osman-paši Skopljaku od 5. oktobra 1847.g.:
„Kada je Bajazit Bosnu pokorio, kada su divlje orde Azijatske, naše maleno, no junačko carstvo, razrušile, onda su moji preci i jošte neke odabrane familije, koje nijesu tu poginule od Turaka, ostavile svoje otečestvo i u ovijem gorama utekli“.

Svaka cast za sve ove mocne ideje, crtez Jabalan grada koji je fantastican, tekstove, posjete Jablan gradu... odusevili ste me!

Poreklo porodice Petrovic-Njegos prema istrazivanjima Riste Kovijanica seze do vojvode Boguta(oko 1340), a potom:
Djuradj Bogutovic, Herak Djurdjevic, Herak Herakovic, Sti(j)epo Herakovic, Luka Stijepovic, Stjepan Kaludjer, Petar Kaludjerov, Stijepo Petra Kaludjerova, Petar Kaludjer, Scepac (Stijepo) Kaludjerov, Damjan (brat vladike Danila, 1697 - 1735), Marko, Tomo (brat vladike Petra I, 1782 - 1830), Rade(vladika Petar II Petrovic-Njegos, 1830 - 1851).

Zmaj Ognjeni Vuk ::

Poreklo porodice Petrovic-Njegos prema istrazivanjima Riste Kovijanica seze do vojvode Boguta(oko 1340), a potom:
Djuradj Bogutovic, Herak Djurdjevic, Herak Herakovic, Sti(j)epo Herakovic, Luka Stijepovic, Stjepan Kaludjer, Petar Kaludjerov, Stijepo Petra Kaludjerova, Petar Kaludjer, Scepac (Stijepo) Kaludjerov, Damjan (brat vladike Danila, 1697 - 1735), Marko, Tomo (brat vladike Petra I, 1782 - 1830), Rade(vladika Petar II Petrovic-Njegos, 1830 - 1851).

Bravo prijatelju !!

Ja sam već odavno znao za ove podatke , ali nisam mogao da povučem znak jednakosti između Boguta (prapretka Petrovića NJegoša) i Bogutovog sela , jer se lično ime Bogut ( po kome je vjerovatno i Bogutovo selo dobilo ime) spomjinje u tom periodu još na par mjesta u Bosni .A ovo je jasan dokaz te teorije

14th Century Vojvoda Bogut – First known ancestor of the House of Petrović-Njegoš, royal Family of Montenegro, ruler of Jablan Grad, near present day Ugljevik, Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina.

Inace, vojvoda Bogut se spominje u sluzbi cara Dusana, sto bi moglo znaciti da se Majevica nalazila u kraljevstvu, pa u carstvu srpskom a izvan bosanske banovine Stefana II i Tvrtka I.

Zmaj Ognjeni Vuk ::

Poreklo porodice Petrovic-Njegos prema istrazivanjima Riste Kovijanica seze do vojvode Boguta(oko 1340), a potom:
Djuradj Bogutovic, Herak Djurdjevic, Herak Herakovic, Sti(j)epo Herakovic, Luka Stijepovic, Stjepan Kaludjer, Petar Kaludjerov, Stijepo Petra Kaludjerova, Petar Kaludjer, Scepac (Stijepo) Kaludjerov, Damjan (brat vladike Danila, 1697 - 1735), Marko, Tomo (brat vladike Petra I, 1782 - 1830), Rade(vladika Petar II Petrovic-Njegos, 1830 - 1851).

zmaje ognjeni svaka ti cast,posto vidim da imas dosta iskustva moram da te pitam jel znas sta o Petrovicima iz RAVNOG ZAVIDA U RASTOSNICI,MOLIIIJM TE POMOZI

Hmmmm, prijatelju, to je jako tesko. Mislim da vise sansi imas ako sam istrazis. Jedino sto ti za sad mogu reci, prvi poznati predak po kome nosis prezime se zvao Petar.. No, salu na stranu, prezime Petrovic se prvi put javlja oko 1380 i neke godine u okolini Dubrovnika. Rodonacelnik prezimena je sin Petra Milosevica koji je po ocevom imenu nastavio lozu kao Petrovic. Ovo sam nasao na nekom forumu, ali u srednjem veku je ime oca uzimano za prezime(patronim). Primer kneza Petra Gojnikovica(ca. 870-918), koji prvi od Srba nosi ovo hriscansko ime, odnosno, on je prvi srpski krsteni vladar. Njegovi potomci, ukoliko ih je imao, bili bi Petrovici. Jos kad se na sve doda, da se od vremena dolaska Osmanlija prezime cesto menjalo, dobija se totalni haos, a sadasnja prezimena se ustaljuju tek u 19. veku. Probaj u crkvenim knjigama, po starim grobljima, porodicnoj prici o poreklu, krsna slava(jedan od najbitnijih faktora). Drzim ti palceve, ja ako na nesto naletim, javicu ti, mada bi to Mare i Mr. Majevica bolje od mene znali!

U pravcu Zete, preko Hercegovine, kretala su se i razna bratstva iz Bosne, posigurno i prije dolaska Turaka u Bosnu, jer su ih na to prisiljavali građanski sukobi, vjerski obračuni i kojekakve druge nedaće. Nije isključivo da seoba tih bratstava nije otpočela ubrzo nakon Tvrtkove smrti (1391.), koja je s različitim intenzitetom trajala dosta dugo. Naravno, ta bratstva nijesu pošla u istom pravcu niti su se kretala jednakom brzinom. Oni koji su pošli u pravcu Zete, zadržavali su se, ukoliko nijesu i ostali, u pojedinim krajevima izvan prvobitnog mjesta boravka, te su preostali u različita vremena stizali na teritoriju Hercegovine, a potom Zete. Kako su na tom putu stočarska plemena Rudine predstavljale odličan teren, to su se u njima i najduže zadržavali.
Ostataka materijalne kulture, preko kojih bi se provjerila navedena teza, nema mnogo, jer se stanovništvo služilo šatorima, kolibama ili savardacima napravljenim od drveta, koji su lako i brzo građeni, da bi isto tako brzo nestajali njihovi tragovi. Mada nema dovoljno ostataka od naselja stanovništva ni iz 14. u kasnijih vjekova, ipak se pouzdano zna da su na tom terenu živjeli Mataruge i Drobnjaci, od kojih je ostalo više topografskih naziva. Drobnjaci, su, pored ostalih teritorija, držali istočni, a Mataruge zapadni dio današnjih Banjana.

http://www.montenegrina.net/pages/pages1/istorija/crnojevici/detalji_iz_zivota_predaka_petrovica_njegosa_v_miljanic.htm

Pavao Anđelić - Studije o teritorijalno-političkoj organizaciji srednjovjekovcne Bosne

Četiri pisma o ratnicima zarobljenim u kosovskoj bici

Izmedju ostalih, pismo Zlatonosovicima, knezu Vukasinu i vojvodi Vukmiru o zarobljenim Vladju i Stefanu.

Српска канцеларија на острву Лезбосу

O pismu Dubrovcana gospodaru Lezbosa, Francesku II Gatiluziju, povodom zarobljenika iz Srbije i Bosne

Istorijski casopis (2007)

Clanak Srdjana Rudica - O zeni vojvode Vukmira Zlatonosovica, pocinje od str. 113.